Verslag 15 jaar Booosting - Maarten Willems

14 januari 2004: Te lief?

Te lief?

Een impressie van het derde lustrum door Maarten Willems.

Doorgaans blijven er van roerige bijeenkomsten, waar veel en divers wordt gesproken, altijd maar enkele flarden hangen. Toch zijn het vaak niet de slechtste bespiegelingen die blijven rondzingen nadat het discussiestof is neergedwarreld. Het verjaardagsfeestje van Booosting was hierop geen uitzondering.

Familie
“Booosting is één grote familie”, een uitspraak van Jan Westra tijdens diens slotbetoog als dagvoorzitter, was er zo eentje. Ogenblikkelijk het idyllische beeld verstorend met de opmerking dat er in deze familie wel heel weinig ruzie wordt gemaakt. Jan Brouwer had kort daarvoor ook al een letterlijk pleidooi voor de aanval gehouden. Booosting is te lief, er wordt niet gevochten. Gewaagde observaties van twee booosters van het eerste uur in een tijdsgewricht dat zich tegen (zinloos) geweld keert. Toch waren er conflicten genoeg op de symposiumdag. Als we elkaar ergens in vinden dan is het wel in onenigheid. Alleen al in de lilliputlezinkjes schoten de meningen alle kanten op. Van “Het innovatieprobleem bestaat überhaupt niet” (Post), “het is allemaal onze eigen schuld” (Van der Hoeven), “het gaat gewoon ordinair om geld” (Noort) tot “we zijn de consument uit het oog verloren” (Bijdendijk).

Evolutie of revolutie
Mooie aanleidingen die verdere discussie m.b.t. de wezensvragen over Booosting voeden. Moet er meer strijd worden geleverd binnen de Booosting gelederen, of zijn we eerder gebaat bij een charmeoffensief?. Is het ideale scenario voor bouwinnovaties de evolutie of de revolutie?
Het geruzie kan in feite al beginnen bij de definitie van innovatie. Een lastig woord, net als flexibiliteit en duurzaamheid. Prima bekkende opgewekte termen, maar als het op afbakening aankomt, blijkt iedereen er een ander idee op na te houden.
Maar het moet gezegd, een van de grootste bedreigingen voor Booosting is het gevaar af te glijden naar het obligate. Het sluimerend verliezen van fanatisme en alertheid, een proces dat vaak optreedt bij het volwassen worden.

Booostingprofessor
Een andere kreet die lang na-echode was de Booosting-leerstoel. Een nobele gedachte die voortkwam uit een van de brainstormgroepjes. Aangenaam concreet, substantieel en tactisch. De implementatie van een booosting-professor kan tegelijk de genoemde gevaren voorkómen, een actieve katalysator vormen voor bouwinnovaties en de nieuwe generatie in diezelfde geest opleiden. Een prachtig streven voor de volgende 15 jaar.

Willems is docent TU/e Bouwkunde en secretaris van Booosting