Verslag van de dag 'Tussen Traditie en Experiment'

30 oktober 1997: Een

Verslag van de dag ‘Tussen Traditie en Experiment’ 

Laat dit een experiment blijven en geen traditie worden, verzuchtte ik in het holst van de nacht. Je moet immers ruim voor vijven opstaan om uiterlijk om acht uur in Eindhoven de bus te kunnen pakken. Gelukkig was ik dank zij de voorzitter één na laatst. Met koffie en vlaai (een prima traditie!) werden we kort daarop hartelijk ontvangen in de nog onverwarmde nieuwbouw van Buro A+, innovator bij uitstek. In het fraaie kantoor-in-aanbouw te Kelpen lagen de vloeren nog open. Gelukkig maar, want daarvoor kwamen we immers. Drie verschillende variaties op een 'omgekeerde vloer' passeerden de revue, een experiment om al het leidingwerk flexibel op te bergen in een vloerconstructie met een minimale hoogte. In feite is voortgeborduurd op het staalbouwconcept van het bij de TU-Eindhoven ontwikkelde ISB-systeem. In het INFRA+ systeem van Buro A+ liggen de stalen of betonnen draagribben aan de bovenzijde en dat biedt de mogelijkheid om leidingen aan te brengen die van bovenaf benaderbaar zijn. Eigenlijk kun je spreken van een constructieve computervloer. Zo rond de jaarwisseling is van dat alles niets meer te zien, want dan wordt het kantoor in gebruik genomen.

Al heel lang in gebruik is gieterij Konings in Swalmen. Donkere ruimten, stoffige vloeren en wanden, vuur en scherpe ondefinieerbare geuren, ja, die veel geroemde ambachtelijkheid van het gietwerk wordt 'duur' betaald. Zo mooi als het eindproduct is, zo smerig ziet het produceren eruit. Een hele belevenis nadat we kort tevoren waren rondgeleid door de machinebank-werkplaats van hetzelfde bedrijf: een afdeling waar precisie-instrumenten worden gemaakt uit ruw gietwerk, nadat ze zijn ontworpen met behulp van geavanceerde computers. Zo wandel je binnen een uur eeuwen voor- en achteruit. Overigens was ook hier de vlaai weer uitstekend te verteren.

Na een flinke busrit naar een doodgewone woonwijk in Duisburg stonden we plotsklaps voor een moderne schepping van Norman Foster, het Mikro-elektronikpark. Onder een enorm gebogen dakvlak bevindt zich hier het nieuwe Zentrum für Mikro-elektronika, een verhuurkantoor met leuke snufjes. Veel bekijks kreeg met name de zonwering en het bedieningspaneel daarvan. De grote lamellen aan de buitenzijde zijn per kamer te bedienen of kunnen door de instelling van een maximale temperatuur geheel automatisch hun werk doen. Het gebouw zelf is onmiskenbaar een Foster (uit de details af te lezen), maar toch niet zo'n verfijnde als we gewend zijn. Eigenlijk iets te traditioneel van opzet en te weinig experimenteel. Neen, dán het nabijgelegen Haus der Wirtschaftsförderung met z'n volledig glazen gevel. Daar konden we zien dat 'experimenten' ook wel eens mislukken, want alle glasvlakken werden ter plekke van een folie voorzien om verdere glasbreuk te voorkomen.

‘Tussen traditie en experiment’ was een leerzame ervaring. Vandaar dat ik me, na enige begrijpelijke aarzeling, ook heb aangemeld voor de bijeenkomst over de tweedehuidfaçade op woensdag 10 december. Dan bezoekt Booosting projecten in Essen en Düsseldorf. Vertrekplaats Eindhoven. U raadt het al, dat vroege opstaan begint toch een beetje gewoonte te worden.

Pieter de Mos
hoofdredacteur Architectuur & BOUWEN

Aankondiging van deze activiteit