Ontvang onze nieuwsbrief:

Verslag projectbezoek Nieuw Aluminiucentrum

   de constructeurs vlnr: Jacobs, Wiltjer, van Gelder en Soetens

14 november 2000: Booosting bezoekt aluminium bos in aanbouw


VAN DROOM NAAR NACHTMERRIE
Micha de Haas lag lekker lui op bed te mijmeren over een nieuw aluminiumcentrum. Er ontstond een schets van een soort borstel, met de haren als dragers van het houten lijf. Vrolijk stond hij op en zei tegen zijn vriendin: “ik heb vandaag iets goed gedaan!” Hij won de prijsvraag en de droom kon verwezenlijkt worden. En dat was het begin van de nachtmerrie: het bouwproces. Gelukkig is het met een positieve instelling van alle partijen goed gekomen. Het karkas staat te glimmen aan het water in Houten: de verbeelding van een aluminium bos.


BOOOSTING ALS BINDMIDDEL
Op de Booosting meeting in februari 1998 bij D3BN in Den Haag werd geschiedenis geschreven. Micha liet daar vol trots de borstel zien, met de opmerking: hoe slap de haren ook zijn, hij blijft staan. Vanuit de zaal werd meteen opgemerkt dat de stabiliteit voornamelijk door de scheefstand van de haren tot stand gebracht wordt. Remco Wiltjer van D3BN vond het een uitdaging het principe constructief uit te werken en werd zo via Booosting gekoppeld aan Micha.

VAN 1200 NAAR 400 BOMEN
Nu het centrum bijna gereed is, is te zien dat er inderdaad een aantal kolommen scheef staan en stabiliteitsbokken vormen. Medeconstructeur Frans Soetens had het liefst kolommen onder 45 graden gehad, maar kwam bij Micha gelukkig niet verder dan een schuinte van 1 op 10. Daarbij was er de constante strijd over hoeveel kolommen er nu echt nodig zijn om een bos te vormen. Het prijsvraagontwerp voorzag in 1200 kolommen. Uiteindelijk zijn dat er 400 geworden, voldoende om de indruk van een bos overeind en het centrum betaalbaar te houden. En dan de strijd over de diameter van de kolommen. Kolommen van rond 60 en 90 werden al gauw geschrapt, omdat die op die lengte constructief niets doen. Uiteindelijk variëren de kolommen van diameter 120 tot 210 mm. Zelfs bij een kolom van 120 mm is het nog mogelijk om hem met de hand een kolom flink in trilling te brengen.

VAN COMPLEX NAAR SIMPEL
Volgens Micha is het ontwerp een goed voorbeeld van het principe: “eerst complex maken en dan versimpelen”. Het zoeken naar de kleinst mogelijke overspanning is ongewoon, maar essentieel voor het beeld van een bos. De balkenconstructie boven de kolommen bestaat uit een hilarische gestapelde constructie van geëxtrudeerde aluminium π- profielen. In staal zijn balken van verschillende hoogtes eenvoudig voor handen: in aluminium moeten balken geëxtrudeerd worden. En dat is duur. Derhalve werd er een π-profiel ontworpen, dat eenvoudigweg wordt gestapeld om hogere balken te maken. Op komische wijze worden kolommen die uit het constructiestramien lopen, opgevangen door toegevoegde balkjes. Straks, na het aanbrengen van de isolatie onder de zwevende kantoorvloer is er helaas niets meer te zien van deze complexe, maar eigenlijk simpele stapeling.

 

MET VELE CONSTRUCTEURS NAAR ÉÉN GEBOUW
Een project heeft nog nooit zoveel constructeurs gekend. Remco Wiltjer van D3BN, Frans Soetens van TNO Bouw, Gerhard Jacobs van Arin en Barbara van Gelder van Octatube. Zoveel complexiteit voor een ogenschijnlijk simpel gebouw?
Schijn bedriegt. Het concept wil de eigenschappen van aluminium (hoge sterkte in combinatie met een licht gewicht) uitnutten. De praktische uitwerking is lastig.
Hoe is het bos stil te houden? Bij het eerste ontwerp zou het kantoor 30cm heen en weer kunnen slingeren. Dat is opgevangen door de scheve bomen, die met hun scheefstand wel het beeld van een bos versterken. Dan het brandgedrag van de kolommen: er moest een bestelbus kunnen affikken onder het gebouw. Een voldoende aantal kolommen werden zwaarder gemaakt, zodat een deel van de kleine kan bezwijken. Ook is door Octatube hoog ingezet bij de constructie van de paar gebogen vakwerkliggers in het dak. Complete constructieve verlijming bleek niet mogelijk, vanwege tolerantieverschilllen in de gegoten verbindingsstukken en de buizen. Uiteindelijk is er schroefdraad aangebracht met lijm als fixering.

BEZOEK LOCATIE
Yvonne Lub, architectuurmedewerker van de gemeente Houten vertelt over het Rondeel, waarvan de aluminiumcentrum deel uitmaakt. Onder zeer strenge randvoorwaarden is er eenheid in bedrijfsbebouwing nagestreefd: veel metselwerk, terra en rode kleuren. Het geheel oogt inderdaad nogal zwaar en streng. Langs de randen is er gelukkig wat luchtige bouw toegestaan. Aan deze waterkant staat het aluminiumcentrum nu al te spiegelen. Een prachtig beeld: aluminium in al zijn lichtvoetige glorie. Als het af is waarschijnlijk een glimmende parel in een zware setting. 


Eduard Böhtlingk

algemeen bestuurslid

 

Aankondiging projectbezoek Nieuw Aluiminiucentrum

Naam:
Email:
Titel:
Commentaar:
Capcha:
Booosting platform voor koplopers in bouwinnovatie | T 06-2211 4701 | E info@booosting.nl | W www.booosting.nl