Ontvang onze nieuwsbrief:

mOOOi, mijns inziens #6: Moooi namens ....

IBM Travelling Pavillion (bron: rpf.ice.spill.net)

01 januari 1995: De rubriek mOOOi, mijns inziens inspireert de lezer met een commentaar, een belijdenis haast, waarin mooi de hoofdrol speelt uiteraard binnen het kader van het aandachtsveld van Booosting. Een onbezonnen moment en je zegt ja en wordt vervolgens in stilte gepijnigd met de vraag wat echt mooi is. Deze mOOOi is van industrieel ontwerper Jos Lobée.


mOOOi, mijns inziens #6

MOOOi namens Jos Lobée

Over smaak valt niet te twisten. Dat geldt voor mooi en ook voor MOOOI. De één vindt dit mooi, de ander dat. Sterker nog, wat iemand vandaag mooi vindt, vindt hij/zij morgen ouderwets. Trends, mode en ook ‘mooi’ veranderen vaak snel. Mooi heeft ook te maken met plaats, locatie. Immers, wat op kantoor mooi is, hoeft dat thuis helemaal niet te zijn. Mooi is aan persoon, tijd en plaats gebonden. Bovendien denk ik dat veel mooi wordt aangeleerd. TV-reclame, opleidingen, smaak van vrienden en collega’s drukken hun stempel op de smaak van vandaag.

Moooi was en is voor mij om te begrijpen hoe dingen werken en hoe ze gemaakt worden. Nog mOOOier is dat om dat ‘hoe’ te ontdekken. Met eenzelfde oog bekijk ik soms gebouwen. Het ‘werken’ van het gebouw bestaat vooral uit overeind blijven onder het eigen gewicht en de last van wind en sneeuw. Uit de bouwdelen is meestal direct afleesbaar hoe ze gemaakt zijn. Sinds de tijd dat ik in de laatste klas van de lagere school zat, ging er geen enkel afgedankt huishoudelijk apparaat de vuilnisbak in zonder dat het tot de laatste schroef uit elkaar was gehaald. Intens nieuwsgierig opende ik oude koffiemolens. Met de hand draaide ik aan mechaniekjes in doorgebrande mixers en versleten stofzuigers. Groot was het genoegen om te zien hoe tandwielen in elkaar grepen en palletjes verschoven. Begrijpelijk is dat daar later een grote belangstelling voor hoe dingen worden gemaakt, is bijgekomen. Nog steeds kan ik geboeid kijken naar een werkende smid, een draaiende freesbank, een lopende extrusiemachine.

Het selecteren van het onderwerp voor mOOOi en het schrijven van het stuk, dwingen mij ertoe te kiezen. Uit mijn keuze blijkt mijn voorkeur voor techniek die functioneel is en zichtbaar in de constructie. Het reizende tentoonstellingsgebouw van IBM, ontworpen door Renzo Piano, is naar mijn mening heel mOOOi. Helaas ken ik het alleen van plaatjes, maar zelfs daarop zie je het krachtenspel in de constructie. Ook op de foto* zie je de liefde voor details waarmee de houten staven zijn vormgegeven en de prachtige verbinding tussen de koppelstukken. Het gebouw was gemaakt als bouwpakket en reisde in segmenten op een speciale vrachtwagen door Europa. In grote steden werd het in een park opgebouwd en als tijdelijk centrum opengesteld voor bezoekers om hen de IBM-computers te tonen. Door de transparante piramides in te bouwen tussen gebogen staven, ontstond een stijf segment waarbij piramides behalve de beglazing ook de diagonalen vormen tussen de liggers en zo dus meedragen in de constructie.

Een collega is nauw betrokken geweest bij de realisatie ervan. Als je hem er over hoort vertellen, kun je je voorstellen dat het prachtig geweest moet zijn op die zonnige middag op het strand bij Genua waar het eerste element in elkaar is gezet. ‘De alleenstaande boog met trek- en drukstaven, het licht vallend door de transparante piramides. Daar omheen wandelend Piano in modieuze tuinbroek. Zijn assistenten en toeleveranciers druk in de weer zandzakken en touwen om de constructie te testen.’ Na het rondreizen is er niets meer van het gebouw vernomen. Evenmin is er ooit verder gedacht over dit principe van construeren. Een kans voor Booosting misschien?

Jos Lobée
GE Plastics

 

Deze mOOOi mijns inziens is verschenen in

de Booosting Nieuwsbrief #26 van januari 1995.

Naam:
Email:
Titel:
Commentaar:
Capcha:
Booosting platform voor koplopers in bouwinnovatie | T 06-2211 4701 | E info@booosting.nl | W www.booosting.nl