Verslag 1 - Workshop Architectuur Maken II
19 mei 1993: Op 17 & 18 mei jongstleden hebben ruim 40 Booostingleden en 60 studenten deelgenomen aan de workshop 'Architectuur maken Il', in de Faculteit der Bouwkunde van de TU Delft. Het doel was studenten & docenten te confronteren met ontwerpers & ontwikkelaars.
Verslag 1 - Workshop Architectuur Maken Il
In een nagebootst, verkennend proces van produktontwikkeling is gewerkt aan een negental onderwerpen met hieraan gekoppelde opdrachten, afgeleid van het hoofdthema 'De intelligente Woning'. Er werd niet alleen maar gewerkt. Tussen de bedrijven door waren er lezingen, gehouden door mensen uit het vak. Parallel aan de workshop liep een tentoonstelling waar Booostingleden hun vorderingen en resultaten op het gebied van gebouwinnovatie en produktontwikkeling lieten zien.
Deze workshop is georganiseerd als voorbereiding op en beproeving van een grootschalige Booosting-activiteit in 1994. Het verzoek van de TU Delft om te participeren in 'Architectuur Maken Il' kwam dan ook als geroepen. Hieronder een impressie van Jan Westra, voorzitter van het bestuur van Booosting.
How to shop in Delft
De Booosting-workshop in Delft was een eerste kennismaking tussen de wetenschappelijke en praktizerende velden. Hoewel de initiële doelstelling de stimulering en de vergaring van toekomstige afstudeerders in de vakgroep Bouwtechnologie betrof, werd deze gebeurtenis door de unieke verbintenis tussen het bedrijfsleven en de onderwijsinstelling voor vele deelnemers, gelet op hun reacties meer dan een verplicht nummer. Als student droom je van een spiritueel daadwerkelijk contact met de werkelijkheid, als bedrijf - zo kan ik mij voorstellen - is de heilige instelling een vesting die je zou willen nemen. En als je dan uiteindelijk in groepjes wordt geplaatst die over alle lagen en disciplines zijn samengesteld dan breekt het ijs en ontstaat er iets dat het uiteindelijke idee of produkt ver te boven gaat: ontwerpers blijken menselijke trekken te vertonen, industrieën bestaan niet, het zijn de mensen die het doen. Niemand weet echt hoe het moet, soms wint de sterkste, maar ook de meest commerciële en natuurlijk ook de meest overtuigende scoren hoog.
Revolutie
De resultaten worden aan het eind van de bijeenkomst met verve, met enthousiasme, met overtuiging, maar ook soms enigszins besmuikt gepresenteerd: ons idee betekent revolutie, ons idee is de verheerlijking van onze inspanning. Als toeschouwer loop je in een ongeschoren wei waarin elke spriet moet worden gerespecteerd; waar de bloemen bloeien, blijken de deelnemers ook in wervende zin uitermate creatief. In stilte denk je terug aan de lardering van de bijeenkomst: Crouwel, Henket, Jiricna, Stoop; zij werden uitgenodigd om hun visies te etaleren als smaakmaker voor de deelnemers. In de workshop werkt de bijdrage als een verzetje: zij laten zien wat zij doen, maar wat doen wij? Er is geen relatie tussen de bijdragen en de inhoud van de workshop. Er worden geen hints gegeven, het gaat blijkbaar om de etalage: dit maak ik, wat jullie aan het doen zijn daar weet ik niets van. Eigenlijk zou de organisatie van de workshop zich ook moeten bemoeien met de inhoud van de bijdragen. Maar dat veronderstelt dat het scenario bekend is en dat de buitenwacht de rolverdeling krijgt uitgereikt. Als dat niet gebeurt dan worden de bijdragen ingehuurde omlijstingen. Ik heb genoten van deze interludes.
Hoe het begon bij Joseph
Mels Crouwel over Wagon Lits in Amsterdam, Schiphol en het museum De Pont in Tilburg. Architectuur die ontstaat door steeds meer met minder te doen: wegontwerpen noemt hij het. Hubert-Jan Henket over de Loopbrug in Arnhem, het Gemeentehuis in Wehl, het nieuwe Gerechtsgebouw in Middelburg en nog veel meer. Architectuur die zo vanzelfsprekend aanhoort dat de beelden haast overbodig worden.
Eva Jiricna over haar hele oeuvre. Haar enthousiasme over glazen trappen en metalen constructies die worden gedetailleerd alsofze uit de etalage van een juwelier komen. En over haar bekentenis dat voor haar de Architectuur bij Joseph begon, werd die avond nog lang doorgepraat. Kees Stoop was uitgenodigd omdat hij in Frankrijk ervaring heeft met het opzetten van onderwijs in een vergelijkbare richting. De suggestie was gewekt dat hij zou putten uit zijn periode met Jean Prouvé, maar dat bleek een misvatting; zijn boodschap betrof de openbaarheid van de wetenschap. Een open democratische structuur voorkomt het celsgewijze bekrompen bezit van kennisfragmenten.
De laatste bijdrage bracht de gebrekkige relatie tussen de workshop agenda en de lezingen het sterkst naar voren. Wellicht had een goede verstaander de behoefte gekregen de aard van de opleiding, de inhoud van het onderwijs en de relatie met het bedrijfsleven aan de orde te stellen. Nu vertrok men eensgezind naar de maquette-werkplaats, om zich over te geven aan Architectuur MAKEN.
Mijn advies zou zijn: handhaaf de formule, ent de lezingen op de opgaven, betrek de sprekers in de afrekening. Dat vereist een intensivering van de probleemstelling.
ir Jan Westra
TU Eindhoven
Voorzitter Booosting
Trapdetail J. Sloane Street Shop (Londen)
Kantoorgebouw met hotel
van Bentrum Crouwel (Amsterdam)
aankondiging van deze activiteit