Verslag 2 - Workshop Architectuur Maken II
19 april 1993: Zin, onzin? Na de workshop Achitectuur Maken II is een aantal mensen gevraagd Booosting verslag te doen van de zin en onzin van de workshop die op 17 & 18 mei 1993 plaatsvond op de faculteit Bouwkunde TUD.
Verslag 2 - Workshop Architectuur Maken Il
De zin en onzin van de workshop
Uitersten
"Zin, onzin/onzin, zin: beide uitersten waren te horen op deze workshop: opmerkelijk, volgens Walter Lockefeer van lmo Summis, was - althans voor de groep Voorzieningen - dat naar mate de workshop vorderde men steeds zinniger over "onzin" ging denken. Frappant was het, dat de studenten - in tegenstelling tot wat men zou verwachten - in hun benaderingswijze veel realistischer, pragmatischer en traditioneler waren dan de vertegenwoordigers van de industrie, de produktontwikkelaars en de architecten.
Traditioneel denken versus creatief denken dat was de uitdaging van de workshop: de groep Voorzieningen is die uitdaging ten volle aangegaan. Of het resultaat zinnig was, daar kan over gediscussieerd worden. Conceptueel was het in ieder geval wel."
Verfrissend
”De uiteindelijke zin en onzin van een workshop bestaat volgens Stan Thjssen van Landmark, uit het zoeken naar uitdagende, verfrissende en innoverende oplossingen voor de gestelde problematiek. De onderwerpen waren veelbelovend. De resultaten na twee dagen workshoppen zijn ondergeschikt aan het informeel samenzijn en de integratie van studenten met het bedrijfsleven."
Futiliteitsfactor
”De workshop bleek een meltingpot van creativiteit en praktische oplossingen. Egbert Duim van Brakel lnterieurgroep memoreert een fantastisch samengaan en schrijft dat Brakel als sponsor (?) van Booosting terugkijkt op een bijzonder geslaagde workshop. Met name de woorden van de voorzitter tidens de eerste avond suizen nog door: 'het belang van de futiliteitsfactor' of 'je steekt er altijd wel iets van op'.”
Grotere onzin
Zelden hoorde Miente Slot van Somfy Nederland grotere onzin …"Presentaties die voorbij saaiheid gaan en uitmonden in een collectieve slaap. Terwijl het tempo en de decibellen van de spreker per woord afnemen, probeert het publiek krampachig het hoofd omhoog en de ogen op te houden. Oren zijn al afgehaakt, deels door in de steek latende techniek, maar voornamelijk te wijten aan de saaie traagheid waarin volstrekt oninteressante boodschappen geformuleerd worden. Een ochtend kan lang, heel lang duren.
Spreken in het openbaar is een vak. Het is te leren. Visioenen van braakliggende marktsegmenten vol stotterende techneuten en producenten. Het geld ligt op straat. Ik begin me uitstekend te vermaken.”
N i e u w e contacten
”Voor het bedrijfsleven werd duidelijk dat workshops kunnen bijdragen tot nieuwe contacten, ideeën en samenwerkingsverbanden, volgens Yolanda Buis van Post Ter Avest Architecten. Het biedt toch zeker perspectieven om een gemotiveerde groep in een workshop doelgericht en met zakelijke belangen met een thema te confronteren?"
aankondiging van deze activiteit